Spring naar inhoud

Kunst en kinderstemmen

Een interview met twee achtstegroepers van de Michaëlschool, door Inger van Til.

Op een winterse dinsdagmiddag spreek ik met Marleen en Jelle, leerlingen van groep 8 van de Michaëlschool in Groningen. Hoe beleven zij cultuur? Een gesprek over de vraag wat kunst eigenlijk is, welke kunstervaringen indruk hebben gemaakt en waarom het zo lekker kan zijn om even met je handen in de klei te zitten op elk moment van de dag.

Kunst is…

‘Kunst? Ja dat is schilderen’, zegt Marleen. ‘En beelden’, voegt Jelle toe. Nadat we ook andere disciplines zoals theater, film en dans de revue hebben laten passeren, komt de kerstmusical ter sprake, die nog vers in het geheugen zit. ‘Ik was de herder’ vertelt Jelle. ‘Marleen, wat was jij eigenlijk?’ ‘Ik was Maria. Dat was eigenlijk geen grote rol, de cafévrouwen hadden veel meer tekst! Ik vond het wel spannend toen alle mensen binnenkwamen en ik mijn eerste zin moest zeggen, maar daarna was het weg’. Jelle: ‘Je moet gewoon niet naar je ouders kijken, dat helpt.’

Jelle is ondertussen met twee vrienden al druk bezig met het schrijven van een voorstel voor de eindmusical. Hij weet nog niet of het er doorheen komt, maar wil wel vast een tipje van de sluier oplichten: over een familie die een wereldreis maakt, neerstort op een eiland, en wordt geholpen door alle wezens waar ze aardig tegen zijn. ‘Er komen vier landen in voor, daar kunnen we mooie decors voor bouwen.’

Kraantje Pappie

In de vrije tijd speelt muziek voor beide een grote rol. Binnenkort staat voor Marleen een concert van Meau op het programma, haar vader verraste haar met een kaartje en weet goed wat ze leuk vindt. Ze blijkt sowieso een fervent festival- en concertbezoeker. ‘Ik was dit jaar op Hullabaloo met mijn ouders. De artiesten vond ik heel leuk, Kraantje Pappie was er, zangeres Froukje en rapper Sjors’. 

‘Kraantje Pappie heeft hier ooit nog op school gewerkt als stagiaire!’ roept Jelle enthousiast. Zelf drumt hij en doet aan tafeltennis. Dat is toevallig op dezelfde middag. ‘Laatst viel de drumles uit. Toen was ik bij tafeltennis heel erg druk want ik had me nog niet kunnen uitleven op de drums. Iedereen merkte het. Ik ga vooral graag drummen als ik iets hoor op de radio dat ik ook zou willen spelen’. 

Kunst en leren

Zou kunst het leren op school nog leuker kunnen maken? ‘Ik zou graag willen dat we kunnen kleien wanneer we maar willen’ vertelt Marleen. Thuis heb ik een draaischijf, daar maak ik potjes op. Het zou erg fijn zijn als je op school gewoon even mag kleien wanneer je wilt, bijvoorbeeld als je je even niet goed voelt, dan helpt dat.’ ‘Of tekenen’, vult Jelle aan. ‘De tijd daarvoor is altijd te kort’. 

‘Ik vind het wel fijn als een kunstdocent dan niet te veel praat,’ vertelt Marleen, ‘Wij willen vooral doen! En dat ze niet zeggen: dit is fout, maar: dit is al goed, en dit zou je nog zus of zo kunnen doen’. Er ontstaat een uitgebreid gesprek over opbouwende feedback. Ze zijn het roerend eens over de slotconclusie: ‘Als je een poppetje kleit en je bent slecht in haren maken, kun je toch ook een hoedje boetseren!’

Over de Michaëlschool

De Michaëlschool is een katholieke cultuurprofielschool in het hart van de stad Groningen. Cultuuronderwijs heeft volgens deze school een verbindende kracht. Dat ervaren de leerlingen, ouders en leerkrachten in het bijzonder tijdens de vieringen, bijvoorbeeld tijdens de Michaëlviering, de kerstviering, het carnaval of de vastenactie. Meer weten over hoe deze school het cultuuronderwijs heeft ingericht? Kijk op de website van de school.